Een mooi begin & einde
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Lisenka
02 Januari 2010 | Kenia, Nyeri
Een goed begin van 2010 & mooi einde van onze trip
Jambo!
Ik hoop dat jullie allemaal een heel fijn oud op nieuw hebben gehad en 2010 goed is begonnen. Samen met opa, oma en een fles wijn hebben we oud en nieuw gevierd. Om midernacht stonden we buiten naar de lucht te kijken. Niet een vuurpijl maar wel een duizend sterren. Oma heeft met veel hilariteit een half glaasje wijn gedronken. De hilariteit begon eigenlijk al toen we de fles wilde ontkurken. We hadden er namelijk niet bij stil gestaan dat oma en opa geen kurketrekker zouden hebben. Vanalles passerde de revu; messen, schroeven en uiteindelijk een accuboormachine waarmee we de fles open kregen.
Voor de oudste zoon van opa en oma begon het nieuwe jaar niet zo goed. Steven is namelijk door een auto van zijn fiets gereden en heeft nu zijn been op 2 plaatsen gebroken. En zoals dat hier heel vaak gaat; de auto is gewoon door gereden. Na vele uren wachtend doorgebracht te hebben in het ziekenhuis (je moet hier heel heel veel geduld hebben) is eindelijk zijn hele been in het gips gezet.
Nieuwjaarsdag hebben we heerlijk relaxend met de familie door gebracht. De 2 dochters van opa en oma zijn er ook dit weekend met hun kinderen. En alles logeert hier in het huisje van opa en oma. Matrasen worden in de keuken gesleept, mensen slapen op de banken en iedereen schikt gewoon een beetje in. Er is altijd ruimte voor meer. Prachtig toch.
Vandaag zijn we gestart met het nieuwe huis voor opa Coffee! We hebben ijzeren dakplaten, schroeven en spijkers gekocht en Jackson heeft een team van vrijwilligers georganiseerd. Eerst hebben we het oude huis gesloopt. Toen de stof optrok lag er een zielig hoopje hout, wat veroest ijzer en stond er nog een bed. Opa Coffee zat op een stoel en keek er wat treurend naar. Maar al snel stond het geraamte van zijn nieuwe huis en keek hij al wat vrolijker. ’s Middags hebben we boodschappen gedaan en met de buurvrouw van opa Coffee een warme maaltijd voor de mannen in elkaar gezet. De mensen hier willen elkaar graag helpen. Vaak weten ze alleen niet waar ze moeten beginnen en/of missen ze de financiele middelen. Met een klein zetje van onze kant schoten de vrijwilligers toe en werd dit project heel snel opgepakt. Met een beetje geluk kunnen we morgen het huis afmaken en kan opa Coffee in zijn nieuwe, schone, lek- en tochtvrije huis trekken.
Ik weet niet of ik de komende dagen nog vaak de kans krijg om achter de computer te kruipen. De laatste dagen hebben we behoorlijk wat dingen gepland die we nog willen doen voordat we vertrekken; zwemmen met oma (wat zal ze boel bij elkaar gillen), Abedares national park bezoeken en natuurlijk opa Coffee’s huis afbouwen.
Mocht het me niet meer lukken dan zie ik jullie heel graag wanneer ik weer terug ben in ons koude kikkerlandje en wil ik jullie ook bedanken voor jullie steun. Het is altijd weer een fijn gevoel om de berichtjes van thuis te mogen lezen en te horen dat jullie zo mee leven. En als ik het dan toch over steun heb wil ik zeker ook dit keer weer mijn allergrootste steun bedanken: mijn hubbie thuis. Jan, zonder jouw steun was ik hier niet en had ik ook niet al deze mensen een helpende hand kunnen toesteken. Ook deze keer hebben we het dus weer samen geflikt!
Veel liefs van Lieske en tot gauw weer!
Jambo!
Ik hoop dat jullie allemaal een heel fijn oud op nieuw hebben gehad en 2010 goed is begonnen. Samen met opa, oma en een fles wijn hebben we oud en nieuw gevierd. Om midernacht stonden we buiten naar de lucht te kijken. Niet een vuurpijl maar wel een duizend sterren. Oma heeft met veel hilariteit een half glaasje wijn gedronken. De hilariteit begon eigenlijk al toen we de fles wilde ontkurken. We hadden er namelijk niet bij stil gestaan dat oma en opa geen kurketrekker zouden hebben. Vanalles passerde de revu; messen, schroeven en uiteindelijk een accuboormachine waarmee we de fles open kregen.
Voor de oudste zoon van opa en oma begon het nieuwe jaar niet zo goed. Steven is namelijk door een auto van zijn fiets gereden en heeft nu zijn been op 2 plaatsen gebroken. En zoals dat hier heel vaak gaat; de auto is gewoon door gereden. Na vele uren wachtend doorgebracht te hebben in het ziekenhuis (je moet hier heel heel veel geduld hebben) is eindelijk zijn hele been in het gips gezet.
Nieuwjaarsdag hebben we heerlijk relaxend met de familie door gebracht. De 2 dochters van opa en oma zijn er ook dit weekend met hun kinderen. En alles logeert hier in het huisje van opa en oma. Matrasen worden in de keuken gesleept, mensen slapen op de banken en iedereen schikt gewoon een beetje in. Er is altijd ruimte voor meer. Prachtig toch.
Vandaag zijn we gestart met het nieuwe huis voor opa Coffee! We hebben ijzeren dakplaten, schroeven en spijkers gekocht en Jackson heeft een team van vrijwilligers georganiseerd. Eerst hebben we het oude huis gesloopt. Toen de stof optrok lag er een zielig hoopje hout, wat veroest ijzer en stond er nog een bed. Opa Coffee zat op een stoel en keek er wat treurend naar. Maar al snel stond het geraamte van zijn nieuwe huis en keek hij al wat vrolijker. ’s Middags hebben we boodschappen gedaan en met de buurvrouw van opa Coffee een warme maaltijd voor de mannen in elkaar gezet. De mensen hier willen elkaar graag helpen. Vaak weten ze alleen niet waar ze moeten beginnen en/of missen ze de financiele middelen. Met een klein zetje van onze kant schoten de vrijwilligers toe en werd dit project heel snel opgepakt. Met een beetje geluk kunnen we morgen het huis afmaken en kan opa Coffee in zijn nieuwe, schone, lek- en tochtvrije huis trekken.
Ik weet niet of ik de komende dagen nog vaak de kans krijg om achter de computer te kruipen. De laatste dagen hebben we behoorlijk wat dingen gepland die we nog willen doen voordat we vertrekken; zwemmen met oma (wat zal ze boel bij elkaar gillen), Abedares national park bezoeken en natuurlijk opa Coffee’s huis afbouwen.
Mocht het me niet meer lukken dan zie ik jullie heel graag wanneer ik weer terug ben in ons koude kikkerlandje en wil ik jullie ook bedanken voor jullie steun. Het is altijd weer een fijn gevoel om de berichtjes van thuis te mogen lezen en te horen dat jullie zo mee leven. En als ik het dan toch over steun heb wil ik zeker ook dit keer weer mijn allergrootste steun bedanken: mijn hubbie thuis. Jan, zonder jouw steun was ik hier niet en had ik ook niet al deze mensen een helpende hand kunnen toesteken. Ook deze keer hebben we het dus weer samen geflikt!
Veel liefs van Lieske en tot gauw weer!
-
02 Januari 2010 - 15:52
Ida:
OH liesje, als ik je laatse woorden lees krijg ik weer een brok in m`n keel. Maar ja een beetje emotioneel de laaste tijd dus dat is dan logisch. groetjes en tot snel xx ida -
02 Januari 2010 - 15:57
Jacqueline:
Ha Lieske,
voor jou ook de allerbeste wensen !!!
Geniet nog van de laatste dagen in het lekker warme Afrika. (t'is hier berekoud)
Jou hubbie thuis, daar kun je trots op zijn, die doet het thuis toch maar geweldig met de boys.
Tot snel, groetjes Jacqueline,Karel,Luuk en Lisa -
02 Januari 2010 - 18:29
Monique A.:
Hallo Lisenka,
Ik kan niet wachten op de foto's. Het gaat wel snel zo'n huis bouwen, kennen ze daar de vergunningen wet niet.. hihihi.
Geniet nog heel veel van de mensen daar en we zien je gauw in Well met een bakje koffie.
Goeie reis, Monique -
02 Januari 2010 - 20:27
Carin:
Hoi Lies,
de allerbeste wensen meid! Maak er wat moois van voor opa Coffee en geniet nog even. Het was weer super om je te volgen, bedankt voor je leuke en ontroerende verhalen. Bereidt je maar voor op een zeer koude thuiskomst! Tot ziens.
Liefs, Carin. -
02 Januari 2010 - 20:57
Manon En Monique:
Hoi Lisenka,
Voor jou ook een goed en gelukkig 2010. Hopelijk zien we je nog een bij Tessa. Wat hebben jullie toch goede dingen gedaan!!!!!.
Leuk om te lezen.
Heel veel groetjes uit Maastrich, Manon en Monique -
02 Januari 2010 - 22:39
Nicole K:
Jambo!
Wat gaat het toch snel, je bent alweer bijna terug! En eigenlijk heb je nog van alles te doen! Geniet nog van de dagen dat je er bent, en hoop dat je "tevreden" kunt afsluiten!
Veel liefs van Nicole! -
03 Januari 2010 - 03:16
Wendy:
Ha Meis,
net terug van marc z'n verjaardag; 2 uur gereden met 40 km/uur over een besneeuwde A73 midden in de nacht en dan als we-zijn-thuis-chillmoment om 4 uur snachts je verhaal lezen. Da's andere koek. Succes met de laatste klussen daar en nog ff genieten. Tot snel!
Kus, Wen -
03 Januari 2010 - 11:32
Joop - Anne-Marie - :
Ha Lisenka
Ook voor jou en iedereen die bij je is de allerbeste wensen voor 2010 volgens mij hebben jullie daar al een goed begin mee gemaakt voor de mensen die je daar helpt. Hier ligt op het moment sneeuw dus geniet nog maar even van het warme Afrika voor het het weet ben je weer thuis. Tot snel groetjes Joop - Anne-Marie - Iris - Janine - Lei -
03 Januari 2010 - 12:27
Irene:
Gelukkig nieuwjaar!!!
Wat zal het jammer zijn dat de tijd er al weer bijna opzit.
Je kunt weer terug kijken op een zeer goede tijd!
Kei goed, en ik hoop ook 'n keertje wat van je foto's te mogen bekijken.
En ja, wat je zegt, die Jan van jou, die flikt 't 'm toch maar mooi weer in z'n eentje!
Groetjes, enne...tot ziens in het besneeuwde Well.
Hoie woh, Irene -
04 Januari 2010 - 12:59
Nancy:
Ha Lisenka,
Vanuit het witte Well, wensen wij jou ook de allerbeste wensen.
Leuk om nog een wat van te horen. Hopelijk is Steven weer van de schrik bekomen. Beterschap.
Succes met de verbouwing van opa Coffee, hopelijk gaat het allemaal goed en lukt het zoals jullie graag willen?!?!?
Geniet nog van je laatste dagen en van de warmte, want hier is echt koud.
Tot snel, ben erg benieuwd naar je foto's.
Groetjes Nancy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
